Ου γαρ οίδαμεν τι ποιούμεν…
Φωτογραφία από Φ-Filippos-K
Κάθε φορά που βλέπω την Αγ. Παρασκευή αναστατώνομαι και αποφεύγω
να περάσω πια από μπροστά, γιατί ψυχοπλακώνομαι όπως το εκκλησάκι που το
πλάκωσαν τελειωτικά πια με τη μεγάλη
εκκλησία που κτίζεται δίπλα του. Πραγματικά απελπίζεσαι και λες τι αρμοδίους έχει αυτό το κράτος, τι είδους
τμήμα Πολεοδομίας και τι είδους Τμήμα Αρχαιοτήτων και μπαρούφες στο τετράγωνο,
όταν δεν μπόρεσαν να διασώσουν αυτό το εκκλησάκι του 16ου αι
.υποχωρώντας για άλλη μια φορά στις απαιτήσεις τάχα των ενοριτών;
Αγαπητοί χριστιανοί, ενορίτες της Ακρόπολης, αντί να απαιτήσετε να
γίνει ανοικτό πάρκο ο χώρος έξω από το εκκλησάκι για να αναδειχθεί το μνημείο αυτό της περιοχής
μας, εγωιστικά σκεπτόμενοι την ψυχή σας , απαιτήσετε μια άλλη εκκλησία με την αιτιολογία
ότι ο μικρός ναός δεν σας χωρούσε. Πώς αντέχετε αλήθεια τώρα αυτή την
καταστροφή; Πρώτα ήρθαν οι ναοί του
χρήματος από αριστερά η μια, και από
δεξιά η άλλη, και τώρα το τελειωτικό
κτύπημα με το νέο ναό που κτίζεται δίπλα
ακριβώς , κρύβοντας εντελώς το παλιό εκκλησάκι.
Κύριε ελέησον, ου γαρ οίδαμεν τι ποιούμεν…
Θεοδώρα Παυλίδου, φιλόλογος
