Ο ‘’ Δασουπολίτης’’ είναι πάντα μπροστά…

Έχει πάρει ήδη το βραβείο για τον αγώνα του για την ελεύθερη έκφραση των μαθητών

Ο ‘’ Δασουπολίτης’’ είναι πάντα μπροστά…

Τίποτε δεν πάει χαμένο … Αυτό σκέφτηκα όταν άκουσα ότι οι μαθητές της Δασούπολης αποφάσισαν να μην κυκλοφορήσουν την εφημερίδα τους, μετά τη δημοσίευση κειμένου της Διευθύντριας κ. Χριστίνας Βαλανίδου στο οποίο αναφερόταν επιτιμητικά για την παραιτηθείσα υπεύθυνη καθηγήτρια της εφημερίδας κ. Αργυρώ Παναγιώτου . Μπράβο για το ήθος τους ! Μπράβο για την υπεράσπιση της εφημερίδας τους και της καθηγήτριας τους. Μπράβο και στους καθηγητές που στήριξαν την απόφαση των μαθητών και στους βοηθούς που διαχώρισαν τη θέση τους από το απαράδεκτο για το ήθος του ‘’Δασουπολίτη’’ κείμενο. Μπράβο και στους άλλους τρεις υπεύθυνους καθηγητές της εφημερίδας τον κ. Λοΐζο Αντωνίου, την κ. Στέλλα Λάντσια , και κ. Κωνσταντία Χατζησάββα για τη στήριξη της συναδέλφου τους. Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι στη Δασούπολη δημιουργήθηκε μια παράδοση για την έκδοση της εφημερίδας του σχολείου που καθιέρωσε κανόνες και συμπεριφορές όσον αφορά την ανεξαρτησία της εφημερίδας, την ελεύθερη έκφραση των μαθητών και το σεβασμό της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Ήμουν υπεύθυνος έκδοσης της εφημερίδας για 7 χρόνια και γνωρίζω ότι όλα αυτά έγιναν με πολύ κόπο και αγάπη για την εφημερίδα από μαθητές και όλους τους υπεύθυνους καθηγητές . Η εφημερίδα με τις διακρίσεις και τις βραβεύσεις της έπεισε για τη σωστή δουλειά όλων όσων εργάστηκαν γι αυτήν .

Γι αυτό πραγματικά αδυνατώ να ερμηνεύσω τη συμπεριφορά της Διευθύντριας κ. Χριστίνας Βαλανίδου έναντι των καθηγητών της , έναντι του σχολείου της και έναντι του εαυτού της.
Παραμένει σε μένα ανεξήγητο το πώς και με ποια στοιχεία κατηγόρησε σε επιστολή της εμμέσως πλην σαφώς την υπεύθυνη καθηγήτρια Αργυρώ Παναγιώτου ότι χρησιμοποιεί την εφημερίδα για να μεταφέρει προσωπικές της απόψεις. Ήταν πολύ εύκολο ως νέα διευθύντρια να πληροφορηθεί για τη δουλειά της συναδέλφου . Η δικαιολογία της διευθύντριας ότι η υπεύθυνη καθηγήτρια δεν της έδινε γραπτώς τα θέματα της εφημερίδας δεν μου φαίνεται ικανοποιητική για μια τόσο σοβαρή κατηγορία. Το ότι δεν ήταν μόνο ενημερωτικά που ζητούσε τα θέματα επιβεβαιώθηκε από τη στάση της διευθύντριας, όταν δύο υπεύθυνοι καθηγητές αποπειράθηκαν να την ενημερώσουν προφορικά για τα θέματα και υπήρξε έντονη αντίδραση της για κείμενα που αφορούσαν το ατύχημα στο Μαρί . Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η κ. Βαλανίδου γνώριζε ότι διευθετήθηκε συνάντηση της με τη συντακτική για να της δείξουν τα κείμενα και παρόλα αυτά έστειλε την επιστολή με τις σαφείς κατηγορίες εναντίον της υπεύθυνης της έκδοσης που πυροδότησε τις αντιδράσεις και των άλλων τριών συνυπεύθυνων καθηγητών που ζήτησαν να αποσυρθούν οι κατηγορίες. Η κ. Βαλανίδου τότε αντί να επιδιώξει την επίλυση του προβλήματος , έκανε γραπτή καταγγελία και στους τέσσερις καθηγητές εξαναγκάζοντας τους ουσιαστικά σε παραίτηση από την εφημερίδα.

Γιατί το έκανε;

Και τι είδους δημοκρατικό και ανθρώπινο σχολείο ευαγγελίζεται η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση όταν η διευθύντρια επικοινωνεί με επιστολές με τους καθηγητές της και με καταγγελίες στο Υπ. Παιδείας ; Και τι σημαίνει για ένα δημοκρατικό σχολείο να μην μπορείς να συναντήσεις το διευθυντή σου αν δεν υπάρχει βοηθός μπροστά; Πώς μπορεί να θεωρεί τη συνάντηση που είχαν μαζί της οι δύο υπεύθυνοι καθηγητές και στην οποία της ανέφεραν ότι ένα από τα θέματα θα ήταν το Μαρί , ως’’ δήθεν’’ συνάντηση όπως αναφέρει στην επιστολή της προς αυτούς;
Πραγματικά τι νόημα έχει να επαίρεται στο κείμενο της η κ। Βαλανίδου ότι δεν λογόκρινε κανένα κείμενο μετά από όλα αυτά , όταν με τους χειρισμούς της οδήγησε τέσσερις υπεύθυνους καθηγητές σε παραίτηση, τη συντακτική επιτροπή των μαθητών σε παραίτηση και για πρώτη φορά στα 12 χρόνια να μην κυκλοφορήσει η εφημερίδα με απόφαση μαθητών και καθηγητών; Το λάθος της αναγνώρισε και η ίδια η διευθύντρια πολύ αργά προτείνοντας να μπει αυτοκόλλητο πάνω από το κείμενο της. Αυτά τα πράγματα όμως δεν επανορθώνονται με αυτοκόλλητα και με ταινίες. Και για να μην επαναληφθούν τέτοια φαινόμενα θα πρέπει το θέμα να απασχολήσει το Υπ. Παιδείας, την Οελμεκ, την Επίτροπο για τα δικαιώματα του Παιδιού, την Επίτροπο Διοικήσεως και την Επιτροπή Παιδείας της βουλής.

Όσο για τη συντακτική επιτροπή και τους παραιτηθέντες υπεύθυνους καθηγητές παίρνουν από τώρα το βραβείο για τον αγώνα τους για την ελευθερία έκφρασης και τήρησης της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

Θεοδώρα Παυλίδου , φιλόλογος

Σημείωση: Καθώς έγραφα αυτό το κείμενο για να το στείλω στις εφημερίδες , παλιοί μου μαθητές προηγούμενων συντακτικών του ‘’Δασουπολίτη’’ μου τηλεφώνησαν για να μου πουν ότι θέλουν να στηρίξουν τους μαθητές της φετινής συντακτικής του Λυκείου Δασούπολης। Αυτό πραγματικά με συγκίνησε και νομίζω λέει από μόνο του πολλά για την προσφορά και το έργο που επιτέλεσε στη δωδεκαετή πορεία της η εφημερίδα της Δασούπολης.