ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ

Ου γαρ οίδαμεν τι ποιούμεν…

Φωτογραφία από Φ-Filippos-K

Κάθε φορά που βλέπω  την Αγ. Παρασκευή αναστατώνομαι και αποφεύγω να περάσω πια από μπροστά, γιατί ψυχοπλακώνομαι όπως το εκκλησάκι που το πλάκωσαν τελειωτικά πια με τη  μεγάλη εκκλησία που κτίζεται δίπλα του. Πραγματικά απελπίζεσαι και λες τι  αρμοδίους έχει αυτό το κράτος, τι είδους τμήμα Πολεοδομίας και τι είδους Τμήμα Αρχαιοτήτων και μπαρούφες στο τετράγωνο, όταν δεν μπόρεσαν να διασώσουν αυτό το εκκλησάκι του 16^ου αι .υποχωρώντας για άλλη μια φορά στις απαιτήσεις τάχα των ενοριτών;

 Αγαπητοί χριστιανοί,  ενορίτες της Ακρόπολης, αντί να απαιτήσετε να γίνει  ανοικτό πάρκο  ο χώρος έξω από το εκκλησάκι  για να αναδειχθεί το μνημείο αυτό της περιοχής μας, εγωιστικά σκεπτόμενοι την ψυχή σας ,  απαιτήσετε μια άλλη εκκλησία με την αιτιολογία ότι ο μικρός ναός δεν σας χωρούσε. Πώς αντέχετε αλήθεια τώρα αυτή την καταστροφή;  Πρώτα ήρθαν οι ναοί του χρήματος   από αριστερά η μια, και από δεξιά η άλλη,  και τώρα το τελειωτικό κτύπημα με το νέο ναό  που κτίζεται δίπλα ακριβώς , κρύβοντας εντελώς το παλιό εκκλησάκι.  Κύριε ελέησον, ου γαρ οίδαμεν τι ποιούμεν…

Θεοδώρα Παυλίδου, φιλόλογος

Ποιος πληρώνει; Ανοικτή επιστολή στην Επίτροπο Διοικήσεως

Ποιος  πληρώνει;

Αξιότιμη κυρία,   

Θέλω να θέσω  μερικά ερωτήματα που αφορούν θέματα ελέγχου και χρηστής διοίκησης που νομίζω αν δεν επιλυθούν με θεσμικές και νομοθετικές αλλαγές στη δημοκρατία μας, οι πολίτες δεν έχουν κανένα λόγο να ενδιαφέρονται πια για τα κοινά και καταλαβαίνει πολύ εύκολα κανείς γιατί με μαθηματική ακρίβεια οδηγούμαστε στην κατρακύλα της Ελλάδας, ενώ η ελέω θεού  κομματοκρατία αδυνατεί να αντιληφθεί τις ευθύνες της .  

Σύμφωνα με  δημοσίευμα της εφημ.’’ Φιλελεύθερος’’ 30.5.12  το δικαστήριο ακύρωσε το διορισμό του διευθυντή της Βουλής Σωκράτη Σωκράτους  και δικαίωσε την υπέρτερη σε προσόντα κ. Βασιλική Αναστασιάδου που προσέφυγε στη δικαιοσύνη.  ¨Όπως αναφερόταν επίσης στο   δημοσίευμα το διορισμό κατήγγειλε από το 2008  ο γενικός γραμματέας της  ΠΑΣΥΔΥ ως παράνομο, γιατί ο τότε πρόεδρος της Βουλής κ. Δημήτρης Χριστόφιας  τροποποίησε παράτυπα τρεις φορές τα σχέδια υπηρεσίας  έτσι ώστε να ταιριάζει στα μέτρα του  κ. Σωκράτους. Ο τότε πρόεδρος της Βουλής κ. Χριστόφιας  και ο  κ. Κάρογιαν που διαδέχθηκε τον κ. Χριστόφια δεν έλαβαν υπόψη τους τη  γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα ‘’ ότι ο τρόπος καταρτισμού ή τροποποίησης των Σχεδίων Υπηρεσίας των θέσεων της Βουλής των αντιπροσώπων έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο  54 του Συντάγματος. ‘’ Δηλαδή δύο πρόεδροι της βουλής δεν σεβάστηκαν το σύνταγμα , το θεσμό του γενικού εισαγγελέα και τις αρχές της χρηστής διοίκησης. Επίσης οι αξιωματούχοι της  ΕΔΥ  έκλεισαν τα μάτια στη γνωμάτευση του  Γενικού Εισαγγελέα προχωρώντας σε παράτυπο διορισμό του κ. Σωκράτους.  Αν τώρα η κ.  . Βασιλική Αναστασιάδου ζητήσει – και δικαιολογημένα - αποζημιώσεις από το κράτος, για τα τρία χρόνια  που έπρεπε να ήταν διευθύντρια της Βουλής,  ποιος θα πληρώσει αυτές τις αποζημιώσεις;  Ποιος θα πληρώσει αυτές τις παρατυπίες ή παρανομίες ; Γιατί να πληρώσει το κράτος, δηλαδή  οι απλοί πολίτες που δεν είχαμε καμιά ευθύνη για το θέμα; Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν επρόκειτο για μια λανθασμένη εκτίμηση ή επιλογή, αλλά εσκεμμένη περιφρόνηση  νομικής γνωμάτευσης και αρχών χρηστής διοίκησης. Η δημοκρατία μας  είναι τρύπια εφόσον κάποιοι υπεύθυνοι είναι ανεύθυνοι ό,τι και να κάνουν. Και διερωτώμαι :  Δεν πρέπει να πληρώσουν τις αποζημιώσεις αυτοί που  πήραν τις αποφάσεις και προχώρησαν σε αυτές τις  παράτυπες ενέργειες; Όλοι πληρώνονται με πολύ υψηλές απολαβές για να κάνουν σωστά μια πολύ σοβαρή εργασία. Τι γίνεται όταν δεν την κάνουν ; Ή όταν αποδεδειγμένα δεν θέλουν να την κάνουν εξυπηρετώντας σκοπιμότητες;  Το σύστημα τους λέει ουσιαστικά  ότι δεν θα πάθουν τίποτε και ότι μπορούν να συνεχίζουν να κάνουν παρατυπίες και το κράτος θα πληρώνει εσαεί, ενώ αυτοί ποτέ..  Η Γενική Ελέγκτρια κάθε χρόνο στην έκθεση της αναφέρεται σε διάφορα σκάνδαλα και παρατυπίες τις οποίες πληρώνουμε οι   πολίτες αντί αυτοί που ευθύνονται για αυτές. Το θέμα είναι διαχρονικό και όλοι αισθάνονται ότι μπορούν να συνεχίζουν αυτήν την ‘’ παράδοση’’.  Δεν έχουμε όμως νομίζω ως κοινωνία το δικαίωμα  μετά την τραγωδία στο Μαρί ,  να σφυρίζουμε αδιάφορα.

 Δεν ξέρω αν είναι της δικής σας αρμοδιότητας το θέμα και ως πιο σημείο μπορείτε εσείς να παρέμβετε εφόσον αφορά θέμα χρηστής διοίκησης.  Κάποιοι οφείλουν να ασχοληθούν με αυτό το σοβαρό θέμα που τονίστηκε στο πόρισμα Πολυβίου, αλλά όλα τα κόμματα πολύ γρήγορα βιάστηκαν να  ξεχάσουν μετά τον πρώτο συγκλονισμό.   Μου κάνει εντύπωση που ο νομικός κόσμος της Κύπρου δεν έχει ασχοληθεί με   αυτό το σοβαρό  θέμα .  Πιθανόν με δική σας πρωτοβουλία να πρέπει να συζητηθούν τέτοια θέματα έτσι ώστε να υπάρξουν εκείνες οι θεσμικές αλλαγές που θα θωρακίσουν τη δημοκρατία. Διότι η Δημοκρατία είναι διάτρητη,  αν  δεν σταματήσει η ατιμωρησία και η αναξιοκρατία. Και αλίμονο στα κόμματα που δεν θελήσουν να αντιληφθούν τη νέα πραγματικότητα που έρχεται.

 Θεοδώρα Παυλίδου , φιλόλογος

Ο ‘’ Δασουπολίτης’’ είναι πάντα μπροστά…

Έχει πάρει ήδη το βραβείο για τον αγώνα του για την ελεύθερη έκφραση των μαθητών

Ο ‘’ Δασουπολίτης’’ είναι πάντα μπροστά…

Τίποτε δεν πάει χαμένο … Αυτό σκέφτηκα όταν άκουσα ότι οι μαθητές της Δασούπολης αποφάσισαν να μην κυκλοφορήσουν την εφημερίδα τους, μετά τη δημοσίευση κειμένου της Διευθύντριας κ. Χριστίνας Βαλανίδου στο οποίο αναφερόταν επιτιμητικά για την παραιτηθείσα υπεύθυνη καθηγήτρια της εφημερίδας κ. Αργυρώ Παναγιώτου . Μπράβο για το ήθος τους ! Μπράβο για την υπεράσπιση της εφημερίδας τους και της καθηγήτριας τους. Μπράβο και στους καθηγητές που στήριξαν την απόφαση των μαθητών και στους βοηθούς που διαχώρισαν τη θέση τους από το απαράδεκτο για το ήθος του ‘’Δασουπολίτη’’ κείμενο. Μπράβο και στους άλλους τρεις υπεύθυνους καθηγητές της εφημερίδας τον κ. Λοΐζο Αντωνίου, την κ. Στέλλα Λάντσια , και κ. Κωνσταντία Χατζησάββα για τη στήριξη της συναδέλφου τους. Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι στη Δασούπολη δημιουργήθηκε μια παράδοση για την έκδοση της εφημερίδας του σχολείου που καθιέρωσε κανόνες και συμπεριφορές όσον αφορά την ανεξαρτησία της εφημερίδας, την ελεύθερη έκφραση των μαθητών και το σεβασμό της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Ήμουν υπεύθυνος έκδοσης της εφημερίδας για 7 χρόνια και γνωρίζω ότι όλα αυτά έγιναν με πολύ κόπο και αγάπη για την εφημερίδα από μαθητές και όλους τους υπεύθυνους καθηγητές . Η εφημερίδα με τις διακρίσεις και τις βραβεύσεις της έπεισε για τη σωστή δουλειά όλων όσων εργάστηκαν γι αυτήν .

Γι αυτό πραγματικά αδυνατώ να ερμηνεύσω τη συμπεριφορά της Διευθύντριας κ. Χριστίνας Βαλανίδου έναντι των καθηγητών της , έναντι του σχολείου της και έναντι του εαυτού της.
Παραμένει σε μένα ανεξήγητο το πώς και με ποια στοιχεία κατηγόρησε σε επιστολή της εμμέσως πλην σαφώς την υπεύθυνη καθηγήτρια Αργυρώ Παναγιώτου ότι χρησιμοποιεί την εφημερίδα για να μεταφέρει προσωπικές της απόψεις. Ήταν πολύ εύκολο ως νέα διευθύντρια να πληροφορηθεί για τη δουλειά της συναδέλφου . Η δικαιολογία της διευθύντριας ότι η υπεύθυνη καθηγήτρια δεν της έδινε γραπτώς τα θέματα της εφημερίδας δεν μου φαίνεται ικανοποιητική για μια τόσο σοβαρή κατηγορία. Το ότι δεν ήταν μόνο ενημερωτικά που ζητούσε τα θέματα επιβεβαιώθηκε από τη στάση της διευθύντριας, όταν δύο υπεύθυνοι καθηγητές αποπειράθηκαν να την ενημερώσουν προφορικά για τα θέματα και υπήρξε έντονη αντίδραση της για κείμενα που αφορούσαν το ατύχημα στο Μαρί . Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η κ. Βαλανίδου γνώριζε ότι διευθετήθηκε συνάντηση της με τη συντακτική για να της δείξουν τα κείμενα και παρόλα αυτά έστειλε την επιστολή με τις σαφείς κατηγορίες εναντίον της υπεύθυνης της έκδοσης που πυροδότησε τις αντιδράσεις και των άλλων τριών συνυπεύθυνων καθηγητών που ζήτησαν να αποσυρθούν οι κατηγορίες. Η κ. Βαλανίδου τότε αντί να επιδιώξει την επίλυση του προβλήματος , έκανε γραπτή καταγγελία και στους τέσσερις καθηγητές εξαναγκάζοντας τους ουσιαστικά σε παραίτηση από την εφημερίδα.

Γιατί το έκανε;

Και τι είδους δημοκρατικό και ανθρώπινο σχολείο ευαγγελίζεται η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση όταν η διευθύντρια επικοινωνεί με επιστολές με τους καθηγητές της και με καταγγελίες στο Υπ. Παιδείας ; Και τι σημαίνει για ένα δημοκρατικό σχολείο να μην μπορείς να συναντήσεις το διευθυντή σου αν δεν υπάρχει βοηθός μπροστά; Πώς μπορεί να θεωρεί τη συνάντηση που είχαν μαζί της οι δύο υπεύθυνοι καθηγητές και στην οποία της ανέφεραν ότι ένα από τα θέματα θα ήταν το Μαρί , ως’’ δήθεν’’ συνάντηση όπως αναφέρει στην επιστολή της προς αυτούς;
Πραγματικά τι νόημα έχει να επαίρεται στο κείμενο της η κ। Βαλανίδου ότι δεν λογόκρινε κανένα κείμενο μετά από όλα αυτά , όταν με τους χειρισμούς της οδήγησε τέσσερις υπεύθυνους καθηγητές σε παραίτηση, τη συντακτική επιτροπή των μαθητών σε παραίτηση και για πρώτη φορά στα 12 χρόνια να μην κυκλοφορήσει η εφημερίδα με απόφαση μαθητών και καθηγητών; Το λάθος της αναγνώρισε και η ίδια η διευθύντρια πολύ αργά προτείνοντας να μπει αυτοκόλλητο πάνω από το κείμενο της. Αυτά τα πράγματα όμως δεν επανορθώνονται με αυτοκόλλητα και με ταινίες. Και για να μην επαναληφθούν τέτοια φαινόμενα θα πρέπει το θέμα να απασχολήσει το Υπ. Παιδείας, την Οελμεκ, την Επίτροπο για τα δικαιώματα του Παιδιού, την Επίτροπο Διοικήσεως και την Επιτροπή Παιδείας της βουλής.

Όσο για τη συντακτική επιτροπή και τους παραιτηθέντες υπεύθυνους καθηγητές παίρνουν από τώρα το βραβείο για τον αγώνα τους για την ελευθερία έκφρασης και τήρησης της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

Θεοδώρα Παυλίδου , φιλόλογος

Σημείωση: Καθώς έγραφα αυτό το κείμενο για να το στείλω στις εφημερίδες , παλιοί μου μαθητές προηγούμενων συντακτικών του ‘’Δασουπολίτη’’ μου τηλεφώνησαν για να μου πουν ότι θέλουν να στηρίξουν τους μαθητές της φετινής συντακτικής του Λυκείου Δασούπολης। Αυτό πραγματικά με συγκίνησε και νομίζω λέει από μόνο του πολλά για την προσφορά και το έργο που επιτέλεσε στη δωδεκαετή πορεία της η εφημερίδα της Δασούπολης.