Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

Οι επιθέσεις στη Διοικήτρια της Κεντρικής Τράπεζας


Εν βρασμώ ή μεθοδεύσεις;



Αν από το καλοκαίρι ήδη, απλοί πολίτες γνώριζαν και συζητούσαν το θέμα του ασυμβίβαστου που υπήρχε με την κόρη της Διοικήτριας της Κεντρικής Τράπεζας, σίγουρα δεν είναι δυνατό να μην το γνώριζε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κομματάρχες και βουλευτές. Το θέμα δημοσιεύτηκε επίσης στην «Καθημερινή» τον περασμένο Σεπτέμβριο, αλλά δεν είχαμε καμιά αντίδραση από τον Πρόεδρο.  Άρα, η οργίλη ανακοίνωση-δήλωση καταπέλτης του κ. Αναστασιάδη εναντίον της Διοικήτριας δεν ήταν αυθόρμητη, ούτε εν βρασμώ, όπως αναφέρουν δημοσιογράφοι που συστήνουν στον Πρόεδρο να μετρά μέχρι το εκατό πριν ανοίξει το στόμα του.  Φαίνεται ότι μεθοδεύτηκε για να γίνει την κατάλληλη περίοδο, με ένα καινούριο εύρημα, το συμβόλαιο. Περίμεναν φυσικά την κ. Γιωρκάτζη να περάσει τα στρες τεστ των τραπεζών και μετά να δημιουργήσουν την κρίση. Άρα το βασικό ερώτημα είναι ποιος και γιατί δημιούργησε την κρίση.

Σύμφωνα με τον Νόαμ Τσόμσκι, μια τεχνική χειραγώγησης της κοινής γνώμης είναι να δημιουργεί η εξουσία ένα πρόβλημα για το οποίο μπορεί να προβλέψει μια συγκεκριμένη αντίδραση που θα προκαλέσει, ώστε το ίδιο το κοινό να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που η εξουσία θέλει να φέρει. Αυτή η τεχνική ονομάζεται «πρόβλημα-αντίδραση-λύση».

Ποιος εμφανίστηκε να δίνει λύση στο πρόβλημα; Είδαμε ξαφνικά  τον κ. Αβέρωφ Νεοφύτου σε συνέντευξη τύπου να μας λέει ότι γίναμε διεθνώς ρεζίλι με το πρόβλημα που προέκυψε, τονίζοντας την ανάγκη για αλλαγές στη δομή και στον τρόπο λειτουργίας της  Κεντρικής Tράπεζας. «Η προσέγγιση του είς και μόνος», μας είπε,  δεν μπορεί να συνεχίσει και εξήγγειλε πρωτοβουλία του ΔΗΣΥ σε συνεργασία με την Κυβέρνηση και άλλες πολιτικές δυνάμεις «για να γίνουν οι αναγκαίες αλλαγές προς την κατεύθυνση ενός συλλογικού και αξιόπιστου συστήματος διακυβέρνησης της Κ.Τ.». Ακολούθησε η λαϊκίστικη δήλωση του Πρόδρομου Προδρόμου στην οποία επαναλάμβανε τα ίδια βάζοντας αλατοπίπερο για τον βασιλικό μισθό της κ. Γιωρκάτζη με τον οποίο θα μπορούσαν να εργοδοτηθούν τρεις αξιωματούχοι…

Είναι φανερό λοιπόν πως η κρίση μεθοδεύτηκε για να επαναφέρουν ένα γνώριμο σκηνικό, που υπήρχε με τον προηγούμενο Διοικητή της Κεντρικής, κ. Πανίκο Δημητριάδη. Να  τοποθετήσουν δηλαδή δορυφόρους δίπλα από τη Διοικήτρια, είτε για να την ελέγχουν, είτε για να την εξαναγκάσουν σε παραίτηση.  Ας μην ξεχνάμε ότι όσον αφορά τη συλλογικότητα του συστήματος, διόρισαν τότε διοικητικό συμβούλιο της Κεντρικής Τράπεζας με αυξημένες αντιμισθίες εν μέσω κρίσης,  επικαλούμενοι τον ουσιαστικό ρόλο που πρέπει να διαδραματίζει αυτό το συμβούλιο.

Συνεπώς το βασικό  ερώτημα είναι γιατί κάποια κόμματα θέλουν να ελέγχεται η Διοικήτρια της Κεντρικής Τράπεζας. Κανείς δεν λέει ότι δεν υπήρχε ασυμβίβαστο με την κ. Γιωρκάτζη, αλλά μπορούσαν - και όφειλαν ­- από την πρώτη μέρα που δημοσιοποιήθηκε το θέμα να το θέσουν και να απαιτήσουν να ξεκαθαρίσει τη θέση της. Οι μεθοδεύσεις είναι απαράδεκτες και φανερώνουν τα μεγάλα συμφέροντα που διακυβεύονται. Ο κόσμος όμως, όπως φάνηκε από τις αντιδράσεις σε διάφορα ΜΜΕ, δεν τσίμπησε όπως αναμενόταν και φάνηκε ότι και αντίληψη και μνήμη έχει. 

Εναπόκειται τώρα στον Γενικό Εισαγγελέα να  αποκαλύψει την όζουσα διαπλοκή μεταξύ κάποιων πολιτικών, τραπεζιτών και μεγαλο-οφειλετών, που αλληλοχρηματοδοτούνται και αλληλοπροστατεύονται, όπως κατάγγειλε πρόσφατα ο πρώην βουλευτής κ. Πουργουρίδης από το Κανάλι 6. Αυτή θα είναι η πραγματική κάθαρση για την οικονομική κρίση στην οποία οδηγήθηκε ο τόπος και όχι να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του  κόσμου με την καταδίκη του κ. Χριστοδούλου μόνο για φοροδιαφυγή. 

Θεοδώρα Παυλίδου

Σημ.: Ευτυχώς εις το εξής εποπτεύει τις τράπεζές μας ο ενιαίος ρυθμιστικός μηχανισμός της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και θα πρέπει τώρα να δίνουν εξηγήσεις κάποιοι για τις μεθοδεύσεις ή  ανεπάρκειές τους.