Όχι στο διαγούμισμα του Ακάμα…

Όσοι αφελώς είχαμε πιστέψει ότι η οικονομική κρίση θα  έκανε τα κόμματα και τους πολιτικούς να κοιτάζουν περισσότερο το κοινό συμφέρον από το κομματικό και ότι επιτέλους θα σταματούσε αυτή η εικόνα του κράτους – λάφυρου στους υποστηρικτές και ψηφοφόρους ,  απογοητευόμαστε οικτρά καθημερινά. Το κράτος δεν έχει να μοιράσει τώρα κυβερνητικές θέσεις,  αλλά μπορεί να μοιράσει  άλλου είδους ανταλλάγματα στους κομματικούς φίλους του.  Και ενώ εσύ περιμένεις ότι , δεν είναι δυνατόν , θα υπάρξει κάποια πρόοδος,  κάποια σκεπτόμενα μέλη του κόμματος  θα πρέπει να υπάρχουν για να απομακρύνουν το κόμμα από αυτές τις λογικές και να το οδηγήσουν στην πρόοδο, βλέπεις  με άλλους περίτεχνα  καλυμμένους τρόπους να συνεχίζεται το διαγούμισμα και η λεηλασία.

Ναι, τώρα το λένε τολμηρές και ρηξικέλευθες πολιτικές για την ανάπτυξη , τώρα υπάρχει το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης , και εκεί που περιμέναμε να προχωρήσει το διαχεριστικό σχέδιο για τον Ακάμα,  σκάει σαν βόμβα η διυπουργική επιτροπή που θα αποφασίσει για την τύχη του.  Όλες οι προσπάθειες των τελευταίων 30 χρόνων  εγκαταλείπονται και εν μια νυχτί το κράτος θα απεμπολίσει αυτό που με νύχια και με δόντια κρατήθηκε μακριά από καταστροφικές αναπτύξεις για να ικανοποιήσει ενόψει βουλευτικών εκλογών τους ψηφοφόρους του, τους κομματικούς φίλους του ή μυστικές και φανερές προεκλογικές υποσχέσεις.  Ναι,  δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις για να λυθούν τα προβλήματα με τις περιουσίες ιδιωτών, αλλά αν υπήρχε η πολιτική βούληση και προπάντων  η γνώση και το όραμα για μια διαφορετική ανάπτυξη στην περιοχή που θα γινόταν άλλος πόλος έλξης για άλλου είδους τουρισμό, όλα θα ήταν απλά και εύκολα.  Αν όλοι αντιλαμβάνονταν ότι ο Ακάμας είναι η μόνη φυσική περιοχή που έμεινε σε όλη την ελεύθερη Κύπρο και έχουμε χρέος προς τις επόμενες γενιές να την κρατήσουμε. Αν όλοι κατανοούσαν ότι πρόκειται για   μια περιοχή εξαιρετικού κάλλους που ανήκει   σε όλους μας και στα παιδιά των παιδιών μας  για  να μπορέσουν να  δουν και αυτά τα  κυκλάμινα, τους  λαλέδες , τις  κόκκινες  άγριες τουλίπες του,  όλη τη φυσική χλωρίδα και πανίδα της περιοχής . 

Αυτά είναι ρομαντισμοί και ανοησίες  για  μια κυβέρνηση που πορεύεται με κοντόθωρη πολιτική,  που το μόνο που νοιάζεται είναι να ‘’φαίνεται’’ ότι κάνει προσπάθειες για ανάπτυξη και όχι πραγματική ανάπτυξη. Γιατί αν ήθελε όντως να κάνει πραγματική ανάπτυξη θα έβρισκε τρόπους να πείσει  τους ξενοδόχους στον Πρωταρά και Αγία Νάπα να κρατούν τα ξενοδοχεία τους ανοικτά όλο το χρόνο,  με τόση ηλιοφάνεια που έχουμε τώρα που ανοίγονται ευκαιρίες  με τους ρώσους τουρίστες. Δεν ενδιαφέρονται ποσώς  για αυτή την τόσο ελπιδοφόρα ευκαιρία που παρουσιάζεται.   Αντίθετα ξενοδόχοι έχουν στριμώξει όπως όπως  σε δυο τρία ξενοδοχεία τους Ρώσσους τουρίστες του Σιαρμ Ελ Σειχ   με αποτέλεσμα να φεύγουν δυσαρεστημένοι.  Κάναν  έκκληση οι δημαρχοι να ανοίξουν τα εστιατόρια και οι ταβέρνες, αλλά από τις 15 Νοεμβρίου τα πάντα έχουν κλείσει στον Πρωταρά. ‘’ Μου πρότεινε’’, έλεγε τις προάλλες μια ρεσεψιονιστ , ‘’ο μάστρος μου να εργαστώ και μετά τον Νιόβρη,  αλλά δεν μου συμφέρει . Διότι παίρνω το 75% του μισθού μου και κάθομαι και δεν πληρώνω ούτε βενζίνη για να πηγαίνω στη δουλειά’’. 

Αυτά κύριοι υπουργοί λύστε,  για να μην πληρώνουμε οι φορολογούμενοι πολίτες  τα ανεργιακά των υπαλλήλων των ξενοδόχων της Αγίας Νάπας και του Πρωταρά,  ενώ υπάρχει δυνατότητα να εργαστούν όπως φάνηκε , αλλά δεν θέλουν να το κάνουν .    Δέστε πως θα αξιοποιηθούν ολόχρονα οι τουριστικές υποδομές στον Πρωταρά και Αγία Νάπα που είναι μέχρι τον Μάρτιο νεκρές πόλεις  τώρα που ανοίγονται ευκαιρίες με τους Ρώσους τουρίστες  και μετά, αφού βάλετε το σταυρό σας, να αγγίξετε τον Ακάμα.

Θεοδώρα Παυλίδου, φιλόλογος

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΗΔΕΙΑΣ ΜΕ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΛΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΙΜΙΛΙΟ ΧΕΙΛΑΚΗ

Ποιος κατανοεί την αλλόφρονα Ανατολή;

Σε ένα  καλόγουστο χώρο στη βιομηχανική περιοχή της  Έγκωμης, στο θέατρο’’ Εγκώμιον’’ που θυμίζει κυρίως  αθηναικούς χώρους θεάτρου,  έχω δει επιτέλους θέατρο, αν το θέατρο είναι μια  μορφή τέχνης που πρέπει να πραγματεύεται  σύγχρονα γεγονότα και να θέτει προς συζήτηση  προβληματισμούς για δράματα της  σημερινής  εποχής. Πρόκειται για την παράσταση ‘’ Μήδεια , ο σπαραγμός της Ανατολής’’  σε σκηνοθεσία της Δέσποινας Γκάτζιου  με τη Σοφία Καλλή και τον Αιμίλιο Χειλάκη .

Το έργο δίνει μια ερμηνεία για όλα αυτά που συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή και μας φοβίζουν και μας συγκλονίζουν, χωρίς όμως να μπορούμε να τα κατανοήσουμε. Βλέπουμε για παράδειγμα  εκείνες τις σκηνές με τους τζιχαντιστές να σπάνε τα αγάλματα της ιστορίας τους  και να καταστρέφουν τους αρχαιολογικούς τους  χώρους και δυσκολευόμαστε  να τα κατανοήσουμε. Βλέπουμε εκείνες τις τρομοκρατικές πράξεις αυτοκτονίας και μάλιστα από γυναίκες και δυσκολευόμαστε  να συλλάβουμε το νόημα  της πράξης τους.  Βλέπουμε τις βάρβαρες σφαγές Ευρωπαίων από τζιχαντιστές και εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας και την απορία μας για τις αλλόκοτες αυτές πράξεις. 

Αισθανόμαστε άραγε ως Ευρωπαίοι τις ενοχές που μας αναλογούν για το δράμα των Σύρων προσφύγων  ή των κατοίκων του Ιράκ ; Κατανοούμε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα που διακηρύτταμε ως ευρωπαικες αξίες αποδείχτηκαν πομφόλυγες για τους κατοίκους της Παλαιστίνης, της   Αιγύπτου και τη ς Λιβύης;  Κατανοούμε ότι για άλλη μια φορά στην ιστορία επεμβήκαμε και καταστρέψαμε τις χώρες τους εν ονόματι των δικών μας ‘’δημοκρατικών αξιών ‘’ και φυσικά των συμφερόντων μας; Ο Ιάσονας εκπροσωπεί στο έργο την Ευρώπη του ορθολογισμού, της φρόνησης, του ψυχρού συμφέροντος έναντι μιας αλλοφρόνου, παράλογης  Μήδειας-  Ανατολής που βρίσκεται σε απόγνωση, γιατί δεν έχει σπίτι, δεν έχει πατρίδα, και έχει προδοθεί από  αυτόν για τον οποίο ξενιτεύτηκε και τα έχει δώσει όλα.  

Πότε πραγματικά καταλάβαμε την Ανατολή εμείς οι Ευρωπαίοι; Πότε είδαμε τους εαυτούς μας στον καθρέφτη για το πώς συμπεριφερτήκαμε σε αυτούς τους ανθρώπους;  Η  υποκρισία μας απύθμενη, καμωνόμαστε πώς δεν κατανοούμε τις βάρβαρες απολίτιστες  ή τις αυτοκαταστροφικές πράξεις των τζιχαντιστών,  εμείς οι πολιτισμένοι καθωσπρέπει  Ευρωπαίοι, ξεχνώντας  το τι κάναμε στην Ανατολή, τις ευθύνες μας για την απόγνωση και την αυτοκαταστροφή της.  

Ναι, η Δέσποινα Γκάτζιου δίνει ερμηνείες για όλα αυτά μέσα από τον Ευριπίδη και μέσα από το βιβλίο της Αμερικανίδας δημοσιογράφου για τις Παλαιστίνιες βομβίστριες αυτοκτονίας  και μας κάνει διπλά να προβληματιστούμε για το ποιος πυροδοτεί αυτές τις πράξεις . Ναι, το έργο  μπορεί να συμβάλει στον προβληματισμό της σύγχρονης Ευρώπης που έχει προκαλέσει την μετανάστευση τόσων χιλιάδων προσφύγων και μένει ενεή και άτολμη και αναποφάσιστη ως προς το τι πρέπει να κάνει για να αντιμετωπίσει τα ανθρωπιστικά προβλήματα που δημιούργησε…

Μπράβο στους συντελεστές αυτού του έργου που με τη σύλληψη, τη σκηνοθεσία  και την ερμηνεία τους μπορούν επάξια να σταθούν δίπλα σε άλλους Ευρωπαίους καλλιτέχνες που προσπαθούν μέσα από τον πολιτισμό  να αρθρώσουν έναν άλλο λόγο από αυτόν των πολιτικών που μας ντροπιάζει…

Θεοδώρα Παυλίδου, φιλόλογος

Tι αποκάλυψε η υπόθεση του Ρίκκου Ερωτοκρίτου…

Πολλά αποκάλυψε  το θέμα που προέκυψε με το Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα κ. Ρίκκο Ερωτοκρίτου. Μάθαμε πολλά και   για τον  Πρόεδρο της Δημοκρατίας και για  δικηγόρους  και για βουλευτές και για συγκεκριμένα ΜΜΕ και δημοσιογράφους.   

Ο πρώτος   που εκτέθηκε ανεπανόρθωτα   ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας,  γιατί  όταν βγήκε το καταδικαστικό πόρισμα της έρευνας Καλλή προτίμησε να κοιτάξει το δάκτυλο αντί το φεγγάρι…Ο  ανώτατος άρχοντας αντί να ζητήσει την παραίτηση ή την απομάκρυνση του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα  ζήτησε  να εξεταστούν οι καταγγελίες που πρόβαλε ο αξιωματούχος για τον ίδιο τον Γενικό Εισαγγελέα, παραβλέποντας εντελώς το πόρισμα Καλλή… Γιατί δόθηκε τόση δημοσιότητα  στις καταγγελίες  του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα   με αποτέλεσμα να δημιουργείται σύγχυση ως προς το ποιος είναι ο καταγγελλόμενος ;  Γιατί έντεχνα έγινε προσπάθεια να παρουσιαστεί  ως σύγκρουση εξουσίας  στη νομική υπηρεσία το θέμα;  Αυτό προσπάθησε να προβάλει και    ο Πρόεδρος  Αναστασιάδης σε συνέντευξη του παραγνωρίζοντας το πόρισμα Καλλή για δεύτερη φορά
.

 Αυτό πρόβαλλαν  και πολλά ΜΜΕ για πολλές μέρες είτε κρατώντας   ίσες αποστάσεις από το Γενικό και Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα  είτε θολώνοντας  τα νερά  ως προς το ποιος ελέγχεται για ποινικά αδικήματα.  Το αποκορύφωμα ήταν η ανακοίνωση του Συνδέσμου Δημοκρατικών Δικηγόρων με πρόεδρο τον κ. Ε.Ευσταθίου   που έφτασε να υποστηρίζει μέσα σε άλλα ότι ήταν σωστή η παρέμβαση του προέδρου της Δημοκρατίας…

 Είδαμε επίσης τον κ. Δημήτρη Συλλούρη , Πρόεδρο της Επιτροπής Θεσμών και Αξιών σε δηλώσεις του στο ραδιόφωνο  να υπερασπίζεται τον κ. Ερωτοκρίτου απειλώντας  ότι   θα ζητήσει να γίνει παρόμοια έρευνα   και για  άλλους βοηθούς γενικούς εισαγγελείς ή εισαγγελείς.  Είδαμε  όμως και ΜΜΕ και   δημοσιογράφους να ζητούν την παραίτηση και του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα και του Γενικού Εισαγγελέα  λες και υπήρχαν δύο κατηγορούμενοι και τα πράγματα ήταν ίδια και ισότιμα…

Είδαμε επίσης δημοσιογράφους, όταν πλέον δεν μπορούσαν με τίποτε να υποστηρίξουν τον κ. Ερωτοκρίτου,  να θέτουν περισπούδαστα ερωτήματα  για το Γενικό Εισαγγελέα ανακατεύοντας λίγο  Πανίκο Δημητριάδη, λίγο Βγενόπουλο και ότι άλλο μπορούσαν να μαζέψουν  προσπαθώντας εμμέσως πλην σαφώς να προκαλέσουν αμφιβολίες για το ήθος ή την εντιμότητα του. Σε τέτοιο βαθμό ήταν το θόλωμα των νερών που κάποιοι άλλοι δημοσιογράφοι ένιωσαν την ανάγκη   να καταγγείλουν  τη σύγχυση που έντεχνα κάποιοι προκαλούσαν,  λέγοντας ότι πρέπει να διαχωρίσουμε  τους αμνούς από τα ερίφια…

Μάθαμε εν τέλει ότι  το μέγεθος της διαφθοράς  είναι απύθμενο  σε αυτόν τον τόπο και  αγγίζει όλες τις εκφάνσεις της πολιτικής ζωής.  Κανένα ενδοιασμό δεν έχουν διάφοροι αξιωματούχοι στην εκτελεστική ή νομοθετική ή δικαστική εξουσία ή στα Μ.Μ.Ε.  να λασπολογήσουν οποιονδήποτε. Κυρίως αυτούς που αντιστέκονται και ορθώνουν ανάστημα στις εξουσίες.   Η φράση  ‘’ Ντροπή κύριε Πρόεδρε ‘’ που είπε ο    Γενικός Εισαγγελέας κ.  Κώστας Κληρίδης στην απάντηση του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, έχει καταγραφεί στην ιστορία αυτού του τόπου ενάντια στη διαπλοκή και στη διαφθορά. Αξίζει νομίζω τέτοιους ανθρώπους να τους υπερασπιζόμαστε και να μην παρασυρόμαστε από μια απαξίωση των πάντων . Γιατί αν θα επιβιώσει αυτός ο τόπος θα εξαρτηθεί από το αν θα καταφέρουμε να βρούμε τις χαμένες αρχές της  αξιοκρατίας, της  διαφάνειας και της δικαιοσύνης.

Θεοδώρα Παυλίδου  

Ξέρω γιατί μας το΄κανες αυτό γιαγιά Μαρούλα Λιασή……

Ξέρω  γιατί μας το έκανες αυτό γιαγιά  Μαρούλα Λιασή… Για να επισκεφτούμε δύο φορές αυτόν τον ευλογημένο τόπο της Καρπασίας,  μπας και δούμε  την απέριττη ομορφιά του, τα γαλαζοπράσινα τοπία του,  τις μυρωδιές  του τώρα την Άνοιξη.  Μπας και πληγωθούμε από την εγκατάλειψη των μνημείων μας,  τη βεβήλωση των νεκροταφείων μας , μπας και πονέσουμε για τα τζαμιά   που ξεφυτρώνουν συνεχώς μέσα στην καρδιά της κατεχόμενης γης, αλλοιώνοντας τη φυσιογνωμία και την ταυτότητα του τόπου.

Σε φαντάζομαι να το διασκεδάζεις από ψηλά αυτό το μακάβριο παιγνίδι που σου έπαιξε η μοίρα και η ατζαμοσύνη του ψευδοκράτους.  Συνεδρίασε έκτακτα για σένα το ‘’υπουργικό συμβούλιο’’ για να αποφασίσει την εκταφή σου από το μουσουλμανικό νεκροταφείο μετά το χοντρό λάθος του ψευδοκράτους και των "αρχών" του.  Άναυδοι ακούσαμε για το τι είχε γίνει,  αλλά εσύ περπατούσες ανάμεσα μας ψύχραιμη με  κυρτωμένη  την  πλάτη σου από το βάρος των 93 σου χρόνων σκορπώντας παντού το καλοκάγαθο χαμόγελο σου,  ένα ζωντανό παράδειγμα καρτερίας και στωικότητας…
  

Πού να σε αγγίξει αυτό το γκροτέσκο ατύχημα του ψευδοκράτους… Εσύ είσαι γνήσιο τέκνο της Καρπασίας, με ρίζες τόσο βαθιές και μεγάλες που απλώνουν παντού όπως τους αόρατους στη  στέγη σου. "200 χρόνων είναι αυτοί οι αόρατοι", μου είπες, για τα ξύλα που στήριζαν τη στέγη του σπιτιού σου.  Ήξερες τι ήσουν και τι ήθελες,  όχι σαν εμάς που παραδέρνουμε 40 χρόνια τώρα από σύγχυση σε σύγχυση. Είπες, εδώ θα μείνω και θα περιμένω το γιό μου... Και τον περίμενες μέχρι που τον  βρήκαν πέρσι το καλοκαίρι και  τον έθαψες στο  νεκροταφείο της Αγίας Τριάδας, ένα από τα ελάχιστα νεκροταφεία που δεν έχουν βεβηλωθεί    όπως και η εκκλησία της  Αγίας Τριάδας  χάρις στις προσπάθειες του συζύγου σου κ. Σάββα Λιασή   και όλων των εγκλωβισμένων της Αγίας Τριάδας που παρέμειναν στη γη τους.

 Ξέρω γιατί μας το έχεις κάνει αυτό γιαγιά Μαρούλα… Για να σκεφτούμε δύο φορές  οι τυφλοί,  οι’’ ανίδεοι και χορτάτοι’’… πόσο σας εγκαταλείψαμε, πόσο  λίγο σας σταθήκαμε… Το  κράτος μας θεώρησε ότι έκανε το καθήκον του απέναντι σας  με τα επιδόματα και τις κούτες με τα τρόφιμα που έστελνε κάθε τόσο σε εσάς, άντε και κανένα πολιτικό ή επίσημο να εκφωνήσει κανένα  λόγο σε καμιά κηδεία, ως εκεί όμως. Τίποτε δεν διεκδικήσαμε  για σας . Ούτε καν τα ονόματα των τόπων μας. Άκου ‘’Σιπαχί’’  η Αγία Τρίαδα Αιγιαλούσης… Το Γυμνάσιο του  Ριζοκαρπάσου λειτούργησε πάρα πολύ αργά και μόνο όταν  το ψευδοκράτος θέλησε  να δείξει το ευρωπαϊκό του προσωπείο… Δεν απειλούσατε πια κανένα.

  Σιγά που θα σε τάραζε εσένα ένα τέτοιο λάθος.  Εσύ γιαγιά Μαρούλα ήσουν από κείνη τη μαγιά του Μακρυγιάννη και ας μην το ήξερες και δεν το καυχήθηκες ποτέ.  Δεν παρίστανες ποτέ την ηρωική εγκλωβισμένη… Εσύ  ήσουν μια μάνα με σπασμένες τις φτερούγες σου,  ένα μνημείο ανθρωπιάς , καλοσύνης και αξιοπρέπειας μιας άλλης Κύπρου, που τη χάσαμε και την αναζητούμε. 

Γιατί ενώ εσύ κεντούσες  τον χρόνο σου με υπομονή και καρτερούσες, εμείς αφήσαμε τα κόμματα να κομματιάσουν τους θεσμούς  και να ξηλώσουν τη δημοκρατία μας. Ενώ εσύ διατηρούσες μέσα στην κατοχή τη γλώσσα και την ιστορία σου, εμείς αφήσαμε τα παιδιά μας ανιστόρητα,  χωρίς παιδεία και γλώσσα, ζόμπι στα κανάλια κοινωνικής δικτύωσης… Ενώ εσύ παρέμεινες στα  μετερίζια, εμείς αφήναμε ανοχύρωτη την πολιτεία μας,  ρημάζοντας την  οικονομία  του τόπου.  Τώρα χωρίς  ηγέτες  δεν περιμένουμε τίποτε άλλο παρά την παράδοση μας.  Συγχώρα μας…

Θεοδώρα Παυλίδου

Ποιοι ήθελαν να απειλήσουν τον Χούρικαν;

Eνώ για το Αλεξούι υπήρξε αμέσως εξιχνίαση της υπόθεσης από την αστυνομία και συλλήψεις, τίποτε δεν ακούσαμε για τη φωτιά που τέθηκε στο αυτοκίνητο του διευθύνοντα συμβούλου της Τράπεζας Κύπρου κ. Χούρικαν.

Ενώ το Αλεξούι ήταν πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες και απασχόλησε τον Τύπο με άρθρα και ρεπορτάζ, καμιά έρευνα και αρθρογραφία δεν είδαμε για την εγκληματική αυτή πράξη.

Αντίθετα  υπήρξε μια εκκωφαντική σιωπή των κομμάτων και μια απλή καταγραφή της είδησης στα πιο πολλά Μ.Μ.Ε. Καμιά καταδίκη από τα κόμματα έστω και για τα προσχήματα. Κανένας σχολιασμός, καμιά επισήμανση ότι η πράξη αυτή έγινε λίγες μέρες μετά τη διαρροή μέιλ του διευθύνοντα συμβούλου της Τράπεζας Κύπρου στο οποίο απoκάλυπτε το είδος και την ποιότητα  πολιτικών της Κύπρου. Στο μέιλ αυτό κατηγορούσε ανοικτά τους πολιτικούς που δεν ψηφίζουν το νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις ότι ’’ προσποιούνται ότι προστατεύουν τις ευάλωτες ομάδες από τις κακές τράπεζες, ενώ στην πραγματικότητα προστατεύουν τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στην Κύπρο’’ .

Η αποκάλυψη αυτού του μεγάλου σκανδάλου ότι οι μαζικές εκποιήσεις είναι προϊόν της φαντασίας των πολιτικών για να εξυπηρετήσουν προσωπικές ατζέντες,  προκάλεσε την οργή των εκπροσώπων των κομμάτων, που βγήκαν σύσσωμοι και λάβροι κατά του Χούρικαν, χωρίς όμως να έχουν τίποτε ουσιαστικό να απαντήσουν στις κατηγορίες Χούρικαν για τις σχέσεις κομμάτων- μεγαλοοφειλετών ή συγκεκριμένων πολιτικών με μεγαλοφειλέτες.

Μια βδομάδα μετά γίνεται κακόβουλη ζημιά στο αυτοκίνητο  που χρησιμοποιούσε κυρίως η γυναίκα του κ. Χούρικαν και ανήκει στην τράπεζα Κύπρου. Και τίθεται το εύγλωττο ερώτημα :

-      Ποιοι είναι αυτοί που πλήρωσαν επαγγελματίες για να βάλουν φωτιά στο αυτοκίνητο του κ. Χούρικαν;

-      Ποιοι θέλουν  να του κλείσουν το στόμα ή να τον τρομοκρατήσουν;
 

Ο κ. Χούρικαν με το μέιλ του στα στελέχη της τράπεζας έδινε οδηγίες να ενοχλούν τους μεγαλοφειλέτες και ανέφερε ότι  αυτούς προστατεύουν οι πολιτικοί  με το να μην ψηφίζουν το νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις, και όχι το φτωχό λαό.

 Άρα είναι φανερό ότι πέρα από την υπόθεση για το Αλεξούι, επείγει και είναι πολύ σημαντική η εξιχνίαση της υπόθεσης για την κακόβουλη ζημιά στο αυτοκίνητο του Χούρικαν.

Επείγει να ξεκαθαριστεί η σχέση κάποιων  πολιτικών με τους μεγαλοφειλέτες για να μην εμπαίζεται ο κυπριακός λαός. Σίγουρα δεν πρέπει να υπάρχει ισοπεδωτική στάση έναντι όλων των πολιτικών, αλλά οι πολιτικοί που είναι έντιμοι έχουν καθήκον να μπουν μπροστά και να απαιτήσουν να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα.  Η δήλωση  του πρώην βουλευτή του ΔΗΣΥ κ. Πουργουρίδη στο κανάλι της Λεμεσού ότι οι χρηματοδότες των κομμάτων ήταν  ‘’αυτοί που καταλήστεψαν τις τράπεζες και ο υπόκοσμος  ‘’ δείχνει ότι η διαφθορά είναι πολύ βαθιά και αγγίζει άμεσα κάποιους πολιτικούς.

Θεοδώρα Παυλίδου

Το κατεστημένο στις φυλακές ξανακτυπά

Ποια ήταν τελικά η «ανάρμοστη» συμπεριφορά των δύο εκπαιδευτικών;

Ποιοι διοικούν αυτό το κράτος; Πραγματικά είναι να διερωτάσαι με όσα συμβαίνουν. Δύο εξαίρετοι  εκπαιδευτικοί των φυλακών αποπέμπονται για ανάρμοστη συμπεριφορά.

 Διαβάζεις την ανακοίνωση του Υπουργείου Δικαιοσύνης και ψάχνεις να δεις ποια ήταν η ανάρμοστη συμπεριφορά. Το «ανάρμοστο» λοιπόν είναι ότι «αναμειγνύονταν σε θέματα που δεν περιλαμβάνονταν στα εκπαιδευτικά τους καθήκοντα και ειδικότερα σε θέματα που σχετίζονταν με την επιτελούμενη αναδιοργάνωση και εκσυγχρονισμό του τρόπου λειτουργίας των φυλακών». Και πιο κάτω κατηγορούνται για την καθόλα «μεμπτή» συμπεριφορά για δημόσιο υπάλληλο για «δημιουργία ξεχωριστού κέντρου λήψεως αποφάσεων»…

Φανταστείτε πόσο ικανοί ήταν αυτοί οι δύο εκπαιδευτικοί, τι προγράμματα πρωτοποριακά έκαναν μέσα στις φυλακές, που έκαναν τη διεύθυνση να νιώσει ότι απειλείται η εξουσία της και να παραμιλά για το πλαίσιο πειθαρχίας και λειτουργίας των φυλακών… 

Εγώ διερωτώμαι: 

- Ο υπουργός Δικαιοσύνης κάλεσε αυτούς τους εκπαιδευτικούς να τους ακούσει πριν τους αποπέμψει; 

- Δεν είναι στοιχειώδες να ακούσεις τον άλλο πριν αποφασίσεις να τον αποπέμψεις, και μάλιστα διασύροντάς τον για ανάρμοστη συμπεριφορά;

 

Διαβάζοντας την ανακοίνωση της ομάδας στήριξης του σχολείου της φυλακής, που αποτελείται από πανεπιστημιακούς και ειδικούς παιδαγωγούς, και η οποία τεκμηριωμένα εκθειάζει το έργο των δύο εκπαιδευτικών αναφερόμενη σε  «σχολείο υπόδειγμα»,  διερωτάσαι γιατί κάθε φορά που πάει κάποιος να κάνει κάτι πρωτοποριακό και καινοτόμο σε αυτόν τον τόπο, να ανακόπτεται από ένα κατεστημένο που το χαρακτηρίζει η επίδειξη δύναμης και εξουσίας, και πίσω από αυτό η ανεπάρκεια και η ανασφάλεια.

Η ανακοίνωση της διευθύντριας των φυλακών, κύριε υπουργέ της Δικαιοσύνης, δείχνει πανικό και προπάντων δεν τεκμηριώνει τίποτε μεμπτό για τους δύο εκπαιδευτικούς. 

Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι:

- Θα επανεξεταστεί το θέμα και από σας και από τον υπουργό Παιδείας και θα απαντηθούν τα καίρια ερωτήματα  που θέτει η ομάδα στήριξης του σχολείου για το ποιος έχει την αρμοδιότητα του σχολείου εντός  των φυλακών,

- θα ακουστεί η φωνή των ειδικών και κυρίως,    

- ότι θα δοθεί η φωνή στους ίδιους τους κρατούμενους να εκφράσουν ελεύθερα τις απόψεις τους για τους δύο εκπαιδευτικούς.

Θεοδώρα Παυλίδου, φιλόλογος