Ένας φύλακας των νόμων δεν ψάχνει τους νόμους για να επωφεληθεί για τον εαυτό του, κύριε Παπασάββα

Ποιος θα μας φυλάξει από τους φύλακες;

Το σύνταγμα κατοχυρώνει για τα αξιώματα του γενικού εισαγγελέα και του βοηθού γενικού εισαγγελέα προσωπική ανεξαρτησία, υψηλές παροχές και μονιμότητα για να μπορούν να διαφυλάττουν τη νομιμότητα σε αυτό το κράτος και να μην κινδυνεύουν από την απαρέσκεια διοικητικών οργάνων. Ως θεματοφύλακες του νόμου θα πρέπει να διαθέτουν το εγνωσμένο κύρος για να μπορούν να πείθουν τους πολίτες ότι υπερασπίζονται το κράτος δικαίου.

Υπάρχει πρόβλημα με το εγνωσμένο κύρος του κ. Παπασάββα ως βοηθού γενικού εισαγγελέα; Δυστυχώς η επιστροφή των 17,000 ευρώ δεν επούλωσε το κύρος του, ούτε καταλάγιασε την κοινή γνώμη. Αντίθετα προκάλεσε περισσότερο την αγανάκτηση του κόσμου . Διότι κάθε Κύπριος που άκουσε τη δήλωση του β. γενικού εισαγγελέα στο ΡΙΚ ένιωσε ακόμα πιο προσβεβλημένος. Ποιος επιστρέφει λεφτά και επιμένει στο νομότυπο της πράξης του; Η κοινή λογική λέει πως αν η πράξη του ήταν πολιτικά νομικά και ηθικά ορθή δεν θα έπρεπε να τα επιστρέψει. Το να τα επιστρέψει και να επιμένει ότι όλα ήταν νομότυπα και ηθικά και αγγελικά πλασμένα δείχνει ότι υποτιμά τους πολίτες και την κοινή λογική. Η δικαιολογία που ανέφερε ότι το έκανε για να μην πλήττονται ο πρόεδρος και η πρώην διευθύντρια του υπ. Υγείας, δεν ήταν καθόλου πειστική με το όλο σκηνικό που δημιουργήθηκε με την ξαφνική απώλεια εγγράφων από το φάκελο του. Η δε αναφορά του στο πραξικόπημα και τους 62 αποκάλυπτε την ανεπάρκεια επιχειρημάτων από ένα εισαγγελέα, ανεπάρκεια που γινόταν φτώχεια με την επίκληση του στον Μοντεσκιέ. Ο κ. Παπασάββας ήθελε να δεχθούμε ότι αυτός ως γνώστης των νόμων διαπίστωσε ότι ο νόμος του παρείχε αυτό το δικαίωμα και διεκδίκησε ως πολίτης το δικαίωμα που του παρείχε ο νόμος. Δεν σήμαινε, μας είπε, ότι αυτό που έκανε ήταν νομική γνωμάτευση.

Είναι φανερό από τα πιο πάνω ότι ο κ. Παπασάββας δεν αντελήφθη ότι δεν ήταν ένας απλός πολίτης , αλλά ένας ανεξάρτητος αξιωματούχος που θα έπρεπε να προσέχει την κάθε του ενέργεια. Διότι όταν ένας αξιωματούχος κάνει αίτηση δεν είναι ένας απλός πολίτης που διεκδικεί τα δικαιώματα του . Και όταν ο αξιωματούχος τυγχάνει να είναι βοηθός γενικός εισαγγελέας, ποιος θα μπορούσε να διαχωρίσει ότι η αίτηση του δεν ήταν και γνωμάτευση;

Ο κ. Παπασάββας ισχυρίζεται ότι ‘’δεν έκανε έγκλημα’, ’αλλά αδυνατεί να κατανοήσει ότι με την πράξη του έχει ‘’εγκληματίσει’’ όσον αφορά την προσήλωση που θα έπρεπε να έχει ως ανεξάρτητος αξιωματούχος στη διαφύλαξη των θεσμών και των νόμων. Ένας φύλακας των νόμων δεν ψάχνει τους νόμους για να επωφεληθεί για τον εαυτό του, κύριε Παπασάββα και αυτό με κανένα Μοντεσκιέ δεν εξηγείται για μας τους αδαείς πολίτες που δεν ξέρουμε να διεκδικούμε τα δικαιώματα μας σαν εσάς…

Η ηθική πλευρά του θέματος δυστυχώς δεν έγινε καθόλου κατανοητή από τον κ. Παπασάββα παρά τις έντονες αντιδράσεις της κοινής γνώμης. Η επίκληση επίσης από τον ίδιο της δημοκρατικής και πατριωτικής ταυτότητας του δεν έπεισε κανένα, διότι ακόμα και ο ακελικός ψηφοφόρος έχει τον κοινό νου να διαπιστώσει ότι σε αυτό το θέμα δεν τον πολεμούν ούτε οι πραξικοπηματίες ούτε οι 62, αλλά ο εαυτός του.
Αναμένουμε λοιπόν από το κράτος, αλλά και όλα τα κόμματα να αντιληφθούν τη σοβαρότητα του θέματος για τους θεσμούς και τους νόμους αυτού του κράτους. Διαφορετικά πριονίζουν το κλαδί στο οποίο κάθονται όλοι…

Θεοδώρα Παυλίδου, φιλόλογος

Αναμένοντας την ‘’ορθοδοντική’’ πολιτική του κράτους…

Εμβρόντητοι οι πολίτες αυτού του τόπου πληροφορήθηκαν ότι ο δεύτερος τη τάξει στη νομική υπηρεσία του κράτους και πολύ υψηλά αμειβόμενος αξιωματούχος του κράτους καταδέχθηκε να ζητήσει από το κράτος τα έξοδα που έκανε σε ιδιώτη οδοντίατρο για τα εμφυτεύματα του και ότι το κράτος ταχύτατα σε ένα μήνα ανταποκρίθηκε σαν λακές στο αίτημα του κ. Παπασάββα …
Χιλιάδες οδοντίατροι και άλλοι τόσοι οδοντοτεχνίτες που γνώριζαν μέχρι σήμερα ότι δεν καλύπτονται εμφυτεύματα από το δημόσιο, παρακολούθησαν και αυτοί εμβρόντητοι το β. γενικό εισαγγελέα να γνωματεύει ότι η διαδικασία ήταν νομότυπη και ότι το κράτος μπορεί να καλύψει και εμφυτεύματα σε ιδιώτες γιατρούς…
Και ενώ αναμενόταν η απάντηση του υπουργού υγείας για το θέμα, έγγραφα έκαναν φτερά από το φάκελο με αποτέλεσμα να καθυστερεί η σχετική απάντηση . Η κυβέρνηση ανέφερε χθες δια του εκπροσώπου της ότι θα τοποθετηθεί μετά την ολοκλήρωση της έρευνας που διέταξε ο υπ. Υγείας, ενώ τα κόμματα αντέδρασαν με πολύ προσεγμένες και χλιαρές ανακοινώσεις ότι ‘’εγείρονται ερωτήματα’’ και ότι ΄΄οι υψηλόμισθοι αξιωματούχοι πρέπει να επιδεικνύουν ανάλογες ευαισθησίες’’ κλπ.

Μια προσεκτική σιωπή υπάρχει επίσης σε διάφορα κανάλια που δεν αναφέρθηκαν καθόλου σε ένα γεγονός που έχει έντονα απασχολήσει την κοινή γνώμη. Γιατί σιωπούν τόσο επιδεικτικά; Φοβούνται την αγωγή λιβέλλου από τον κ. Παπασάββα; Δεν θέλουν να τα χαλάσουν με την εισαγγελία που πιθανόν αύριο να τη χρειαστούν ;
Σιωπή υπάρχει και στο δικηγορικό σύλλογο για ένα θέμα που είναι και νομικό πέρα από ηθικό και πολιτικό. Οι δικηγόροι συμφωνούν με τον β. γενικό εισαγγελέα ότι είναι νομότυπη η διαδικασία και ότι βλακωδώς οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν εκμεταλλεύονταν αυτήν την παροχή από το κράτος;

Κανένας βουλευτής δεν πήρε θέση στο θέμα. Μα δεν υπάρχει νομοθεσία; Όλοι στραβά ερμήνευαν αυτή τη νομοθεσία μέχρι τώρα και μόνο ο κ. Παπασάββας είδε ότι αυτή η νομοθεσία παρείχε τη δυνατότητα σε ένα αξιωματούχο να αιτηθεί και να πάρει; Όλοι ισχυρίζονται υποκριτικά ότι αναμένουν την έρευνα. Το θέμα όμως για τον πολίτη είναι ξεκάθαρο: Καλύπτει η υπάρχουσα νομοθεσία έξοδα για εμφυτεύματα και ο κ. Παπασάββας ως γνώστης της νομοθεσίας σωστά το εκμεταλλεύτηκε, άσχετα με την ηθική πλευρά του θέματος ή δεν καλύπτει και ο κ. Παπασάββας έχει κάνει μια ερμηνεία του νόμου στα μέτρα της πράξης του ; Αν ισχύει το δεύτερο ο κ. Παπασάββας έχει παρανομήσει και θα πρέπει να παραιτηθεί άμεσα από τη θέση του β. γενικού εισαγγελέα, γιατί πέρα και πάνω από όλα τίθεται θέμα ηθικής τάξης , αν τέλος πάντων είμαστε κράτος και όχι ‘’ψευδοκράτος’’. Θα πρέπει επίσης να τιμωρηθούν όσοι διοικητικοί εμπλέκονται στην έγκριση της αίτησης του κ. Παπασάββα.

Κρίνονται λοιπόν σε τέτοια σοβαρά θέματα κυβέρνηση και αντιπολίτευση , κόμματα και πολιτικοί, κανάλια και κοινωνικά σύνολα για τη στάση που τηρούν ή θα τηρήσουν . Γιατί το θέμα πια δεν είναι οι 17 χιλιάδες που ξόδεψε το κράτος σε ένα υψηλόμισθο υπάλληλο , αλλά αν υπάρχει η αποφασιστικότητα και η πολιτική βούληση για να προστατευτούν οι νόμοι και το κράτος . Επίσης τίθεται το ερώτημα αν το ίδιο το κράτος κάνει τις οικονομίες που ζητά από τον πολίτη να κάνει σε περίοδο οικονομικής κρίσης. Γιατί ο πολίτης υποψιάζεται ότι αυτό είναι ένα μικρό δείγμα της σπατάλης του κράτους σε διάφορους αξιωματούχους ή άλλους ευνοούμενους. Και αποτελεί πρόκληση σε περίοδο λιτότητας το ίδιο το κράτος να σπαταλά αφειδώλευτα το λεφτά των πολιτών στην ‘’ ορθοδοντική’’ περιποίηση κάποιων υψηλόμισθων αξιωματούχων.

Θεοδώρα Παυλίδου, φιλόλογος

Οι ευθύνες της Δημάρχου για τον καθεδρικό

Είναι γνωστό πως τα καυτά θέματα παραπέμπονται για αποφάσεις το καλοκαίρι, όταν ο κόσμος αρχίζει να φεύγει για διακοπές. Έτσι ο Δήμος Λευκωσίας μετέθεσε τη λήψη απόφασης για τον καθεδρικό ναό σε συνεδρίαση του στις 6 Ιουλίου…Οι ομάδες που αντιδρούν θα έχουν αποδυναμωθεί, ο κόσμος θα σχεδιάζει τα μπάνια του και όλα θα είναι πιο εύκολα για τους δημοτικούς συμβούλους στο χέρι των οποίων βρίσκεται η απόφαση για τη δημιουργία τεράστιου καθεδρικού ναού πίσω από την Αρχιεπισκοπή. Η απόφαση είναι ειλημμένη εδώ και μήνες, απλά δεν τολμούν να την ανακοινώσουν.

Τεράστιες είναι οι ευθύνες της δημάρχου που επί της δημαρχίας της θα επιτραπεί αυτό το έγκλημα σε βάρος της παλιάς πόλης. Ακόμα και αν η ίδια και το κόμμα της ψηφίσει εναντίον της απόφασης δεν απαλλάσσεται από τις ευθύνες της. Διότι ως δήμαρχος μπορούσε να κάνει πολλά για να αποτρέψει αυτό το έργο. Ο Δήμος Λευκωσίας θα μπορούσε να είχε πάρει την πρωτοβουλία και να διοργανώσει ο ίδιος ανοικτή συζήτηση όπου να τεθούν οι διάφορες απόψεις των επιστημονικών φορέων και να ενημερωθεί και ο κόσμος της Λευκωσίας για το τι πάει να γίνει. Αυτό που έγινε με την πλατεία Ελευθερίας γιατί δεν έγινε για τον καθεδρικό; Αντίθετα ο κόσμος της Λευκωσίας εκεί που γνώριζε ότι ο καθεδρικός απορρίφθηκε δύο φορές από την επιτροπή αισθητικού ελέγχου του δήμου Λευκωσίας μαθαίνει ότι δημοτικοί σύμβουλοι άλλαξαν τη θέση τους και είναι τώρα έτοιμοι παρά την απόρριψη της επιτροπής αισθητικού ελέγχου να εγκρίνουν την ανέγερση του καθεδρικού ναού. Να μας ζήσει ο δήμος Λευκωσίας!

Η δημόσια παιδεία και η δημοσιογραφία της κλειδαρότρυπας

Κρίμα ,κύριε Τσουρούλη…

Είναι λυπηρό, κύριε Τσουρούλη… Είστε ένας νέος δημοσιογράφος που είχατε όλες τις δυνατότητες να κάνετε μια σωστή δημοσιογραφική έρευνα για το δημόσιο σχολείο, αλλά τελικά παρασυρθήκατε και εσείς από την ‘’ευαγγελάτη’’ μόδα της δημοσιογραφίας της αγοράς και μείνατε μόνο στις εικόνες εντυπωσιασμού που ανεβάζουν την τηλεθέαση, αλλά κατεβάζουν τη δημοσιογραφία στον πάτο του χειρότερου εξευτελισμού. Τι προβάλατε αλήθεια στα εξήντα λεπτά της εκπομπής σας; Τις πιο γνωστές και τυποποιημένες εικόνες για το δημόσιο σχολείο, τους χιλιοειπωμένους τίτλους των εφημερίδων που δεν νοιάζονται για τη δημόσια παιδεία, αλλά για να πωλήσουν περισσότερα φύλλα ‘’ Ακατάλληλοι καθηγητές’’ , ‘’σχολεία χαβαλέ’’, ‘’απειθαρχία στα σχολεία’’ .Το δημόσιο σχολείο έχει σοβαρά προβλήματα, κύριε Τσουρούλη, αυτό είναι γνωστό, αλλά βαρεθήκαμε τον κάθε δημοσιογράφο να αρκείτε σ’ αυτά τα κλισέ θέματα εντυπωσιασμού, αντί να ασκεί έλεγχο στην εξουσία για το έργο της. Το μέγα ερώτημα που δεν τίθεται από κανένα δημοσιογράφο, αν θέλει όντως να κάνει διερευνητική δημοσιογραφία, είναι απλό, και επιτέλους ρωτήστε το. Εκεί να διεισδύσετε, όχι με κρυφές κάμερες ασκώντας τη δημοσιογραφία της κλειδαρότρυπας, αλλά με ερωτήσεις καίριες και σημαντικές που θέτουν τους αρμοδίους προ των ευθυνών τους.

Το μέγα ερώτημα λοιπόν θα έπρεπε να ήταν :

Πού είναι κύριοι η μεταρρύθμιση;

Ποιες αλλαγές έχετε επιφέρει στο εκπαιδευτικό σύστημα μέχρι τώρα;

Τι κάνατε για να λύσετε τα προβλήματα του ενιαίου λυκείου τα οποία έχουν αξιολογηθεί και για τα οποία έγιναν εισηγήσεις;

Τι κάνετε που εκατοντάδες παιδιά βγαίνουν από τα σχολεία αγράμματα χωρίς παιδεία και πραγματική καλλιέργεια;

Τι κάνετε που το σχολείο είναι ένα χώρος που δεν προσφέρει τη χαρά της μάθησης;

Αυτά είναι ερωτήματα που έπρεπε να τεθούν, αν νοιάζεστε για τη δημόσια εκπαίδευση και όχι εικόνες κρυφής κάμερας ενθαρρύνοντας με αυτό τον τρόπο τους μαθητές να σας μιμηθούν.
Τα προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης είναι σοβαρά και είναι παγκόσμια. Διάβαζα πρόσφατα το βιβλίο ‘’Τα χαμένα παιδιά μας’’ μιας Γαλλίδας εκπαιδευτικού και εντυπωσιάστηκα από το πόσο κοινά είναι τα προβλήματα. Η ίδια ανησυχία για την έλλειψη πραγματικής και ουσιαστικής παιδείας. Κανένα παιδί δε φτάνει στη βία, αν είναι πραγματικά μορφωμένο. Το πρόβλημα , λοιπόν, της παιδείας μας είναι κοινωνικό και αντί να το αντιμετωπίσουμε ως κοινωνία σε όλο του το βάθος όπως κάνουν οι υπόλοιπες χώρες, ψάχνουμε για αποδιοπομπαίους τράγους ανάμεσα σε καθηγητές ή μαθητές .

Θα έπρεπε να ξέρετε ότι από την προηγούμενη κυβέρνηση μιλάνε για μια μεταρρύθμιση που όλο θα ερχόταν και δεν ήρθε ποτέ, για πομπώδεις διακηρύξεις για δημόσιους διαλόγους που επίσης δεν έγιναν ποτέ. Τα αναλυτικά προγράμματα που προβλήθηκαν ως μεταρρύθμιση από αυτή την κυβέρνηση είναι μια πτυχή της μεταρρύθμισης πολύ σημαντική, αλλά πρόκειται για έργο που θα συντελεστεί το συντομότερο σε μια δεκαετία και δεν απαντά στα άμεσα προβλήματα του ενιαίου λυκείου με τις επιλογές των μαθητών, το σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, την επιμόρφωση των καθηγητών κ.α. Οι λύσεις δεν είναι εύκολες , αλλά υποτίθεται ότι σε κάποιες επιτροπές συζητούσαν για χρόνια αυτά τα θέματα και δεν βλέπουμε να έχει ληφθεί μια απόφαση σε αυτά τα προβλήματα που ταλανίζουν τη δημόσια εκπαίδευση τόσα χρόνια. Θα ξοδευτούν ίσως εκατομμύρια λίρες.

Ποιος δημοσιογράφος έχει κάνει έρευνα που θα πάνε αυτά τα λεφτά;

Θα ωφεληθούν όντως οι μαθητές και το εκπαιδευτικό σύστημα ή θα γίνουν απλά κάποιες αλλαγές για να επωφεληθούν μερικοί επιτήδειοι;

Σε ποια βασικά θέματα που χρονίζουν έχουν γίνει τομές;

Μιλάνε για επιμόρφωση εδώ και πολλά χρόνια . Είδατε εσείς επιμόρφωση;

Μιλάνε για νέο σύστημα αξιολόγησης εδώ και πολλά χρόνια. Είδατε εσείς κάτι;

Μιλάνε για απηρχαιωμένους θεσμούς σχολικών εφορειών που χρήζουν εκ βάθρων ανανέωσης, είδατε εσείς κάτι;

Αλλά και άλλα καθημερινά προβλήματα που χρήζουν άμεσων λύσεων και τα οποία έχουν καταγραφεί και έχουν χιλιοειπωθεί και κανένας δεν κουνά το δακτυλάκι του να αλλάξει τίποτα. Αυτά λοιπόν έπρεπε να ρωτάτε επιτακτικά από τους ιθύνοντες και όλους τους άλλους φορείς κύριε Τσουρούλη, αν νοιάζεστε για τη δημόσια παιδεία . Η δημοσιογραφία έχει πολλά να προσφέρει σε ένα τόπο που έχουν ευνουχιστεί τα πάντα. Είστε από τους δημοσιογράφους που μπορείτε να το κάνετε, χωρίς να χρειάζεστε εφφέ και πυροτεχνήματα.

Θεοδώρα Παυλίδου, φιλόλογος

Σημείωση: Το κείμενο είχε σταλεί στις εφημερίδες μετά από μια άλλη εκπομπή για την παδεία του κ. Τσουρούλη, αλλά δεν δημοσιεύτηκε σε καμιά εφημερίδα. Παραμένει επίκαιρο και μετά την εκπομπή που έκανε με κρυφές κάμερες των μαθητών που έδειχναν τον εξευτελισμό μιας καθηγήτριας σε ένα σχολείο της Λευκωσίας

Σώσον, Κύριε, την παλιά πόλη από τον αρχιεπίσκοπο σου…

Η " καθεδρική " ισχυρογνωμοσύνη και περιφρόνηση των θεσμών


Ούτε οι ειρωνικές προσευχές ούτε οι σαρκαστικοί ψαλμοί δεν φαίνεται να αγγίζουν τον αρχιεπίσκοπο Κύπρου, αφού επανέρχεται στο θέμα του Καθεδρικού ναού περιφρονώντας πλήρως την κοινή γνώμη και τις απόψεις που εξέφρασαν διάφοροι επιστημονικοί φορείς, ακόμα και θεολόγοι στο θέμα της ανέγερσης του ναού στην καρδιά της παλιάς πόλης.

Κάνει εντύπωση πραγματικά η ‘’ καθεδρική’’ ισχυρογνωμοσύνη του προκαθήμενου και οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί προκειμένου να αλλάξει τη γνώμη των μελών του δημοτικού συμβουλίου που αρχικά είχαν τοποθετηθεί αρνητικά στην πρόθεση του .

Και είναι πραγματικά γελοίες οι προφάσεις πίσω από τις οποίες κρύβονται μέλη του δημοτικού συμβουλίου, για να δικαιολογήσουν την αλλαγή των θέσεων τους αναφέροντας ότι τάχα θέτουν όρους και απαιτούν προσαρμογές των σχεδίων του ναού, μικρότερο ύψος κλπ

Το όλο θέμα λοιπόν δεν είναι πια ο ναός, αλλά η κραυγαλέα περιφρόνηση της κοινής γνώμης και η αδιάντροπη μεθόδευση της αλλαγής των θέσεων των μελών του δημοτικού συμβουλίου.

Ένας αρχιεπίσκοπος που δεν έχει τη λαϊκή υποστήριξη- είναι γνωστές οι μεθοδεύσεις με τις οποίες εκλέγηκε στο αξίωμα- ένας αρχιεπίσκοπος που πολλές φορές έχει δοκιμάσει την ανοχή του ποιμνίου με διάφορες απαράδεκτες και αντιπνευματικές δηλώσεις- η τελευταία ήταν να δοθεί και η τεχνική σχολή στο Κατάρ, δήλωση που αναμένει κανείς από επιχειρηματία και όχι από τον προκαθήμενο της εκκλησίας- να προκαλεί με αυτό τον σκανδαλώδη τρόπο την κοινή γνώμη.
Ηρθε λοιπόν η ώρα να αναλάβουμε τις ευθύνες μας όλοι ως δημότες της Λευκωσίας και να δηλώσουμε ευθαρσώς στον Αρχιεπίσκοπο ότι μετά από τη ‘’χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ’’ δήλωση του ότι ‘’ντρέπεται να παίρνει τους ξένους στον Αη Γιάννη’’, δεν θα έπρεπε να επαναφέρει τέτοιο θέμα. Επειδή όμως δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται τη ζημιά που προκαλεί στην εκκλησία της Κύπρου και κανείς από την ιερά σύνοδο δεν φαίνεται να τον συμβουλεύει σωστά, θα πρέπει και μεις να του πούμε ότι ντρεπόμαστε για τον Αρχιεπίσκοπο που έχουμε. Δεν μας αξίζει ως πολίτες αυτή η μεταχείριση και δεν θα ανεχθούμε από κανένα δημοτικό σύμβουλο αλλαγή της προηγούμενης θέσης του. Διότι τα επιχειρήματα δεν άλλαξαν: Ο όγκος του ναού, όπως αντιλαμβάνεται τον καθεδρικό ο αρχιεπίσκοπος, είναι τεράστιος για τα μεγέθη της παλιάς πόλης, το πρόβλημα της κυκλοφοριακής συμφόρησης που θα δημιουργηθεί θα είναι επίσης τεράστιο, η επιβάρυνση και η αλλοίωση του ιστορικού πυρήνα με ένα ξένο κτίριο θα είναι καταστροφική. Και προπάντων κανένα δεν έπεισε για την αναγκαιότητα αυτού του έργου, αφού οι μέχρι τούδε αρχιεπίσκοποι χρησιμοποιούσαν τον ναό της Παλουριώτισσας για διάφορα συλλείτουργα και φιλοξενίες.

Αφήνω την πρόκληση σε περίοδο οικονομικής κρίσης να σπαταληθούν 9 εκατομμύρια, για να ικανοποιηθεί η ματαιοδοξία ενός αρχιεπισκόπου.

Τα κόμματα επίσης της Κύπρου θα πρέπει επιτέλους να πάρουν τα μηνύματα των καιρών και όσων συμβαίνουν γύρω τους. Ας δουν πως επιτέλους έχουν καταντήσει οι πολιτικοί στην Ελλάδα εξαιτίας ακριβώς της έλλειψης σεβασμού στους θεσμούς, της πελατειακής τους πολιτικής και της πολιτικής των ανταλλαγμάτων. Ο πρώην πρωθυπουργός κ. Σημίτης- πολύ αργά φυσικά- σε άρθρο του την περασμένη Κυριακή με τίτλο ‘’ Το τίμημα της πελατειακής πολιτικής’’ αναγνώρισε ότι ‘’η πελατειακή δημοσιονομική πολιτική που κυριάρχησε κατά το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από το 1974 μέχρι το 1996 ήταν η κύρια αιτία των χαμηλών ρυθμών ανάπτυξης και της περιορισμένης ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, παραδέχθηκε επίσης ότι η οικονομική πολιτική ‘’ επηρεαζόταν για μεγάλα διαστήματα αποφασιστικά από την επιδίωξη να εξυπηρετούνται οι ψηφοφόροι της κυβερνητικής παράταξης με παροχές είτε υπήρχαν πόροι είτε όχι ‘’.

Αυτή την πελατειακή πολιτική, όπως είναι γνωστό, ακολουθούν και όλα τα κόμματα στην Κύπρο με αποτέλεσμα την αναξιοκρατία , την κακοδιοίκηση και την ανεπάρκεια του κράτους και των θεσμών.

Ας πάρουν λοιπόν έγκαιρα τα μηνύματα όλοι όσοι πρέπει να τα πάρουν και ας μην δοκιμάζουν άλλο την υπομονή των πολιτών. Ο σεβασμός και η εκτίμηση προς ένα δημόσιο πρόσωπο από τους πολίτες κερδίζεται από τη σταθερή στάση των διαφόρων εκπροσώπων του σε θέματα αρχών και όχι από την προσαρμογή σε ετσιθελισμούς, πείσματα και φαντασίες του οποιουδήποτε, ακόμα και αν αυτός είναι ο αρχιεπίσκοπος της Κύπρου. Αν ο αρχιεπίσκοπος τιμούσε τη θέση του, αν είχε ένα γνήσιο πατριωτισμό, θα έπρεπε να σεβαστεί την κοινή γνώμη, τους θεσμούς , και το ιστορικό περιβάλλον της πόλης στην οποία βρέθηκε, ξοδεύοντας τα 9 εκατομμύρια για τη συντήρηση αρχοντικών στην παλιά Λευκωσία που ανήκουν στην εκκλησία και αφήνονται στην εγκατάλειψη και την ερήμωση.

Θεοδώρα Παυλίδου, φιλόλογος

Κροκοδείλια δάκρυα και ευθύνες …

To πιο εξοργιστικό φαινόμενο σε αυτόν τον τόπο είναι όταν βλέπεις αξιωματούχους του κράτους ή βουλευτές να εκφράζουν τη θλίψη ή τον αποτροπιασμό τους για διάφορα θλιβερά φαινόμενα που συμβαίνουν στην κοινωνία μας. Και πραγματικά διερωτάσαι: Αναλογίζονται ή δεν αναλογίζονται τις δικές τους ευθύνες, κατανοούν ότι η δική τους πολιτική μας έχει οδηγήσει σε αυτή την απαξίωση όλων των θεσμών; Πραγματικά τους ακούς σε διάφορα πάνελ στην τηλεόραση να εκφράζουν την ανησυχία τους ή να τονίζουν με διάφορους τρόπους ότι πρέπει να κινητοποιηθούμε οι πολίτες και δεν καταλαβαίνεις τι γίνεται σε αυτόν τον τόπο. Δεν είναι τα κόμματα τους και οι πελατειακές σχέσεις που έχουν πλήξει την αξιοκρατία και τους θεσμούς σε αυτόν τον τόπο ; Δεν είναι οι ίδιοι με τις παρεμβάσεις τους και τις διαπλοκές τους που πλήττουν τη σωστή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος;

Πραγματικά τους έβλεπα στα τηλεοπτικά παράθυρα και δεν ήξερα αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω για τη μοίρα αυτού του τόπου. Μιλούσαν όλοι αυτοί μετά τη στυγερή δολοφονία του Άντη Χατζηκωστή για την ανάγκη της ασφάλειας, για τη ζούγκλα της κυπριακής κοινωνίας λες και είναι άμοιροι ευθυνών για το πώς κατάντησε η Κύπρος σήμερα. Ποιοι επέτρεψαν να αναπτυχθεί η εγκληματικότητα; Ποιοι έκαναν ανεπαρκή την αστυνομία; Ποιοι αφήνουν τα σκάνδαλα το ένα μετά το άλλο ατιμώρητα; Δεν είναι η ατιμωρησία που οδήγησε σε αυτή την ανεξέλεγκτη κατάσταση;

Καταδικάστηκε η δημοκρατία από το ΕΔΑΔ για την υπόθεση της Οξάνας, της άτυχης ρωσίδας που σκοτώσαμε με την αδιαφορία μας. Η καταδικαστική απόφαση του ΕΔΑΔ έδειχνε με έμφαση πόσο ποταπή ήταν η συμπεριφορά μας σε αυτή την κοπέλα- θύμα του σωματεμπορίου και στη συνέχεια στον τραγικό πατέρα της που ζητούσε δικαιοσύνη για το μυστήριο θάνατο της κόρης του. Κωφεύανε οι πάντες στις εκκλήσεις του, μέχρι που ήρθε η καταδικαστική απόφαση του ΕΔΑΔ για να παραδεχτούμε ότι ευθυνόμαστε για τους χειρισμούς που κάναμε. Είδατε όμως κανένα να συγκλονίζεται από αυτό το έγκλημα; Είδατε κάποιον αξιωματούχο ή βουλευτή να εγγράφει θέμα για τις ευθύνες κάποιων γι’ αυτή την ασύγγνωστη συμπεριφορά;

Ανώτερα στελέχη στο υπ. Γεωργίας καταγγέλλονται για ρουσφέτι και ενώ στον απλό πολίτη είναι ηλίου φαεινότερη η εμπλοκή του υπουργού Γεωργίας , αυτός παραμένει ακλόνητος στη θέση του, χωρίς να θεωρεί ότι υπάρχει θέμα ευθιξίας ή ανάγκη παραίτησης του. Παρά τις έμμεσες και άμεσες υποδείξεις διαφόρων παραγόντων, ο υπ. Γεωργίας γαντζώνεται από το κόμμα, το οποίο δεν κατανοεί ότι πλήττεται και αυτό υπερασπιζόμενο ένα απαξιωμένο στα μάτια του κόσμου υπουργό.

Στο υπ. Παιδείας ο εισαγγελέας δικαιώνει τη διευθύντρια Μέσης εκπαίδευσης για την καταγγελία που της είχε κάνει ο υπ. Παιδείας , αλλά ο υπ. Παιδείας δεν θεωρεί ότι πρέπει να απολογηθεί και να αποκατασταθεί ένα κλίμα συνεργασίας μέσα στο υπ. Παιδείας για το καλό της παιδείας. Αντί αυτού με ανακοίνωση του επιμένει στο πόρισμα του ανακριτή, το οποίο εμμέσως πλην σαφώς επικρίθηκε ως εντελώς ατεκμηρίωτο από το γενικό εισαγγελέα.

Το Συμβούλιο Αποχετεύσεων Λευκωσίας απέκλεισε αντικανονικά την κοινοπραξία ΟΤV – Σαυπάρκο από τις προσφορές για την κατασκευή επεξεργασίας λυμάτων στην Ανθούπολη και θα πληρώσει ένα εκατομμύριο αποζημίωση στη Σαυπάρκο. Ποιοι ευθύνονται για το σκάνδαλο αυτό; Ζήτησε κανένας βουλευτής να γίνει έρευνα και να διωχθούν όσοι ευθύνονται για το σοβαρό αυτό σκάνδαλο; Κάποιοι πρέπει να πληρώσουν το ένα εκατομμύριο, αλλά αυτοί δεν πρέπει να είναι οι δημότες της Λευκωσίας οι οποίοι χρυσοπλήρωσαν το Συμβούλιο Αποχετεύσεων Λευκωσίας και για παλαιότερα σκάνδαλα.

Ας μην κλαίνε λοιπόν μπροστά στις κάμερες οι βουλευτές και οι πολιτικοί αρχηγοί ή άλλοι αξιωματούχοι. Ας κοιταχτούν επιτέλους στον καθρέφτη και ας δουν κατάματα τις ευθύνες τους για το κατάντημα του τόπου. Ο Άντης Χατζηκωστής δεν θα δολοφονείτο τόσο εύκολα, αν φρόντιζαν κάποιοι να μην υποσκάπτονταν αργά και σταθερά όλοι οι θεσμοί σε αυτόν τον τόπο. Φτάνουν τα κροκοδείλια δάκρυα , τα ηχηρά λόγια και οι σπασμωδικές ενέργειες . Απ’ αυτά έχει χορτάσει και ο πιο ανυποψίαστος πολίτης…

Θεοδώρα Παυλίδου, φιλόλογος