Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Βράχο βράχο τον καημό μου…


Η τραγωδία του τόπου είμαστε εμείς, οι πολίτες του…


Ούτε Υπoυργείο Περιβάλλοντος  ούτε Πολεοδομία πια έχει αυτός ο τόπος, ούτε καν γραφικούς περιβαλλοντιστές, ούτε αρχές να περιφρουρούν αυτά που είναι η πραγματική περιουσία του τόπου. Με πρόσχημα την κρίση, όλοι αυτοί που κατάστρεψαν οικονομικά  τον τόπο κτίζοντας και πουλώντας με δάνεια που δεν ξεχρέωναν, όπως έκαναν οι απλοί πολίτες, αλλά έχοντας ειδική μεταχείριση από τράπεζες, πολιτεία, δήμους, ΜΜΕ, επανέρχονται στο προσκήνιο ως σωτήρες… Αυτοί που μόλις μετά βίας συγκρατούνταν για  να μην κάνουν άλλες καταστροφικές αναπτύξεις, περιτριγυρίζουν ως γύπες άθικτα φιλέτα φυσικής ομορφιάς και δυστυχώς δεν υπάρχουν πια ούτε βουλευτές ούτε αρμόδιοι με ευαισθησίες, ούτε κάποιοι ευσυνείδητοι τεχνοκράτες για να θέσουν φραγμούς. Όλοι έγιναν ένα, και με σημαία την ανάπτυξη για να βγούμε από την κρίση, ετοιμάζονται για νέες αναπτύξεις, με τις νέες πολεοδομικές ζώνες, και ο θεός να βάλει το χέρι του σε ό,τι απέμεινε από φυσικό περιβάλλον σε αυτόν τον τόπο. Το κομματικό κατεστημένο, εν πλήρει συνειδήσει και με αγαστή συνεργασία και συναίνεση, από δεξιά μέχρι αριστερά, θα μοιράσουν για άλλη μια φορά τα κέρδη.  

Τα γράφω αυτά  μετά  που είδα ένα τρακτέρ στην παραλία αριστερά της ΜΜΑΔ στην περιοχή Κάππαρη να ξεριζώνει βράχους μέσα από τη θάλασσα και να αλλάζει εντελώς τη φυσιογνωμία μιας παραλίας πολύ γραφικής. Μιας παραλίας που ως τώρα δεν είχε ομπρέλες και κρεβατάκια, μιας παραλίας με καλαμιώνες και πράσινο για  κάποιους τουρίστες που ξέφευγαν από το στερεότυπο αυτού που λιάζεται σε κρεβατάκι και ομπρέλα, που δεν θέλει να είναι με άλλους χίλιους σε μια παραλία ή για κάποιους Κύπριους – υπάρχουμε και εμείς εκτός από τους τουρίστες – που θέλαμε μια παραλία φυσική, με τα βράχια και την άμμο της, χωρίς να γίνει ντε και καλά και αυτή «Φιγκ τρι». Σε αυτήν κατασκήνωναν τα προσκοπάκια και ίσως γι αυτό μέχρι τώρα γλύτωσε από την «ανάπτυξή» της.

 Μα ποια είναι αυτά τα δημοτικά συμβούλια, και ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να βγάζουν βράχια από τη θάλασσα αλλοιώνοντας το βυθό, τη φυσική ομορφιά, τη φυσική ισορροπία σε ένα περιβάλλον, για να εισπράξουν τα ποσοστά από τα κρεβατάκια και τις ομπρέλες; Άκουσα ότι το ίδιο θα γίνει και σε διπλανή βραχώδη παραλία, δηλαδή θα ξεριζωθούν οι βράχοι για να γίνει και αυτή αμμουδερή, για να γίνουν και εκεί μεγαλεπίβολες αναπτύξεις μέσα στη θάλασσα. Πού είναι  η Πολεοδομία, το Τμήμα Αλιείας, η Αρχή Λιμένων, Το Τμήμα Περιβάλλοντος για να προστατεύσει αυτές τις βραχώδεις παραλίες του τόπου μας;

Επισκέφτηκα επίσης στην Αγία Θέκλα τις παραλίες «Ποσειδώνα» και «Σειρήνες» -έτσι έγραφαν οι πινακίδες προς τη Σωτήρα, και δεν ήξερα αν έπρεπε να γελάσω ή να κλάψω. Έβγαλαν τους βράχους από τη θάλασσα και τους έστησαν κάθετα, για να δημιουργήσουν διαχωριστικά, να εμποδίζουν την πρόσβαση προς την παραλία και να κάνουν χώρους στάθμευσης. Το τοπίο θύμιζε το πάλαι ποτέ επιτυχημένο Φλίνστοουν και μόνο το αυτοκινητάκι που έσπρωχναν με τα πόδια ο Φρεντ και Μπάρνυ έλειπαν από κει. 

Πραγματικά δεν τους είπε κανείς ότι ο βράχος όχι μόνο δεν είναι κακός,  αλλά πιθανόν να είναι και χρήσιμος με τις διαβρώσεις του εδάφους και την ανύψωση  της στάθμης της θάλασσας τα επόμενα 30 χρόνια; Μα τι ρωτώ; Σχεδιάσαμε ποτέ  το μέλλον αυτού του τόπου πέρα από τις μικρές ζωές μας; Γιατί να αναμένω ότι τώρα θα υπάρξει ένας σωστός σχεδιασμός που θα λαμβάνει υπόψη και τις ζωές των παιδιών μας και των εγγονιών μας; Δεν είναι η ίδια γενιά που κατάφερε στο βωμό των συμφερόντων μιας αδιόρθωτης, άπληστης ελίτ να ξενιτέψει τα παιδιά της; Όταν  όμως «το τελευταίο δένδρο κοπεί, όταν ο τελευταίος ποταμός ρυπανθεί και πεθάνει  και το τελευταίο ψάρι, ο άνθρωπος θα διαπιστώσει ότι δεν μπορεί να τραφεί με χρήματα», λέει η Greenpeace.
Ο καθένας κατανοεί την ανάγκη για ανάπτυξη της οικονομίας, ειδικότερα τώρα που δεν έχουμε άλλους προσοδοφόρους  τομείς, αλλά αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον αυτού του τόπου; Γιατί δεν μπορεί να γίνει αντίστροφα η ανάπτυξη, και να αναδείξουμε αυτές τις φυσικές ομορφιές με βιώσιμη ανάπτυξη ή άλλου είδους τουρισμό; Και γιατί δεν αναπτύσσουμε με τόσο ήλιο το χειμώνα το χειμερινό τουρισμό στον Πρωταρά και την Αγία Νάπα; Μου έκανε εντύπωση που ήταν τα πάντα κλειστά, ξενοδοχεία και εστιατόρια, και όλα θα ανοίξουν τέλη Μαρτίου. Ύστερα σκέφτηκα, γιατί να ανοίξουν κυρία υπουργέ της Εργασίας; Αφού πληρώνουμε εμείς οι πολίτες το ανεργιακό των υπαλλήλων τους,  γιατί να μην είναι κλειστά για έξι μήνες; Αν τα ίδια συγκροτήματα εργάζονταν τους χειμερινούς μήνες, πιθανόν να μη βλέπαμε αυτή την αδηφάγα αλλοίωση του φυσικού τοπίου. Αλλά όταν βρίσκουν ανόητους πολίτες να πληρώνουν το ανεργιακό των υπαλλήλων τους, δεν έχουν κανένα λόγο να παραμείνουν ανοικτά, να δουλέψουν και να φέρουν και ένα άλλο είδος τουρίστα στον τόπο. Η τραγωδία τελικά αυτού του τόπου δεν είναι άλλη από εμάς τους πολίτες του…
Θεοδώρα Παυλίδου, φιλόλογος


Σημ.: Επειδή ίσως  κάποιοι θεωρήσουν το θέμα ήσσονος σημασίας σε σχέση με το κοινό ανακοινωθέν για το κυπριακό, τους διαβεβαιώνω ότι είναι εξίσου σημαντικό. Μια πατρίδα που δεν θα την αναγνωρίζεις πια ως δική σου, γιατί  να τη νοιάζεσαι και γιατί  να την υπερασπίζεσαι;